Het lijkt tegenwoordig wel mode om tegen Israël te zijn. De vele demonstraties tegen de oorlog in de Gazastrook laten dat duidelijk zien. Want die demonstraties zijn niet zozeer gericht tegen de oorlog in Gaza, maar juist vóór de Palestijnen en tégen Israël. Daarbij wordt Israël beschuldigd van allerlei misstanden, tot zelfs apartheid, kolonialisme en genocide toe.
Maar de keuze van veel mensen tegen Israël kon wel eens een keuze met grote gevolgen zijn. Want een keuze tegen Israël is een keuze tegen de God van Israël. En een keuze vóór de Palestijnen is een keuze voor de god van de Palestijnen. Daar zit de crux van het belang van de juiste keuze!
De slachting door Hamas
Sinds de moordaanslag van Hamas op meer dan 1000 Joden in oktober 2023 en de ontvoering of gijzeling van meer dan 200 Joden stond de westerse wereld even vierkant achter Israël. Maar vervolgens viel Israël de Gazastrook binnen, precies zoals Hamas dat verwacht had. Voor Israël was er geen andere keus. De gevolgen voor de inwoners van de Gazastrook waren desastreus.
Hamas vormt de ‘regering’ van de Gazastrook, maar heeft eigenlijk slechts 1 doel. Dat doel is niet om de Gazastrook op te bouwen en te werken aan het welzijn van de bevolking, maar dat doel is om Israël te vernietigen. Het welzijn van de bevolking laat Hamas over aan de UNRWA, de steunorganisatie van de VN, die vooral door westerse landen gefinancierd wordt.
De gevolgen voor de inwoners van de Gazastrook
De inval van Israël in de Gazastrook begon met een aantal grootschalige bombardementen op locaties waarvan Israël wist dat Hamas daar zat. Ook de tunnels of de ingangen daarvan waren doelwit van de bommen. Omdat de Gazastrook echter enorm dichtbevolkt is, vielen er vele doden. Israël wist dat dit zou gebeuren, maar zag geen andere mogelijkheid. Ze hadden zich ten doel gesteld om Hamas definitief uit te schakelen.
Toen het in Israël gevormde oorlogskabinet vervolgens het leger de Gazastrook in stuurde, wist het dat het een wespennest zou zijn. Via strooibiljetten riep Israël de bevolking op om naar het zuiden te vertrekken. Zo zou het leger Hamas en de tunnels aan kunnen pakken met zo weinig mogelijk burgerslachtoffers.
Bij de vele bombardementen vielen echter nog steeds doden. De aantallen omgekomen inwoners liep al snel in de duizenden. Onder hen waren overigens veel Hamasstrijders. De oorzaak van de vele inwoners die omkwamen of gewond raakten lag en ligt voor een groot deel in het feit dat de strijders van Hamas zich achter en onder de burgerbevolking verschuilen. De burgers zijn hun schild en worden door hen gezien als martelaren in de islamitische jihad tegen Israël.
De beeldvorming door de media
Israël laat geen journalisten toe tot de Gazastrook. Toch komen er volop beelden naar buiten van wat er daar zoal gebeurt. Ook hebben de meeste mensen daar wel een mobiele telefoon met camera en er zijn journalisten die daar wonen. Zij maken de beelden en de reportages die wij op onze tv’s zien en in de kranten lezen. Hamas legt hen geen strobreed in de weg. Het zijn vaak schokkende en trieste beelden van oorlogsgeweld. Die beelden laten zien dat de bevolking van de Gazastrook slachtoffer van de strijd is.
De media laten in hun berichtgeving bijna alleen dit soort beelden zien. Vaak komen ook kinderen in beeld die betrokken zijn bij een aanval van Israël. Maar het zijn altijd beelden gemaakt door mensen en journalisten die in de Gazastrook wonen. Zij staan onder controle van Hamas, maar dat wordt er vrijwel nooit bij verteld. De makers van al die beelden passen er daarom wel voor op om Hamas negatief neer te zetten. En ook de inwoners zelf zullen niet snel de schuld bij Hamas leggen. In 2006 hebben ze zelf Hamas aan de macht geholpen, juist omdat Hamas de strijd tegen Israël wilde opvoeren. Wellicht hebben ze niet voorzien dat het zo zou gaan en dat er nu zoveel doden vallen.
De media laten de verschrikkelijke beelden zien van doden, gewonden en een enorme verwoesting. Daarbij laten de media meestal achterwege om erbij te zeggen dat dit de gevolgen zijn van de jarenlange raketbeschietingen en van de slachting die door Hamas is aangericht. Als het over het aantal doden gaat, wordt er vaak niet bij gezegd, of soms terloops, dat die informatie van Hamas afkomstig is. De betrouwbaarheid daarvan is nogal dubieus. Regelmatig wordt Hamas zelfs neergezet als de ‘regering’ van de Gazastrook. Daarmee geven de media Hamas een soort legitimiteit, alsof het geen terreurorganisatie is. Ook bij de dood van politiek leider Ismail Haniyeh werd hij omschreven als leider van een politieke organisatie, niet van een terreurbeweging.
Via de media heeft Israël de schuld gekregen
Bij de beelden van de vele doden en gewonden in Gaza wordt steeds weer gezegd dat dit de gevolgen zijn van een aanval of een bombardement door Israël. Daarmee krijgt Israël bijna per definitie de schuld van al die slachtoffers. Maar de oorzaak, de reden van die oorlog, is allang naar de achtergrond verdwenen. Daardoor is Israël in de hoofden van tv-kijkers en krantlezers de schuldige geworden. Het is de omgekeerde wereld, georkestreerd door Hamas.
Via al die beelden die overal op de wereld de huiskamers binnenkomen is Israël in de beklaagdenbank (ook letterlijk!) terecht gekomen. Over de hele wereld wordt gedemonstreerd tegen Israël en is het anti-Israëlsentiment sterk toegenomen. Bij veel van die demonstraties wordt niet voor niets geroepen dat ‘Palestine will be free, from the river to the sea’.
De media waren altijd al gekleurd in hun informatieverstrekking over Israël, de goeden niet te na gesproken overigens. Maar de laatste jaren lijkt het in de media wel of Israël zo ongeveer een boevenstaat is. Terwijl het nota bene het enige echt democratische land in het Midden-Oosten is. Het is het enige land met godsdienstvrijheid, het enige land met vrijheid van meningsuiting, midden tussen landen en volken waar dat allemaal niet zo is. Maar daar hoor je de media niet over…
De wereld tegen Israël
Het heeft er allemaal toe geleid dat een groot deel van de wereldbevolking een sterke antipathie heeft tegen Israël. Dat anti-Israëlgevoel is bij veel mensen een emotie die ook nog eens licht ontvlambaar is. Maar diezelfde mensen blijken nauwelijks gehinderd door enige kennis over Israël of het Midden-Oosten. Als je hun gevoel met feiten ter discussie stelt raken mensen al snel geïrriteerd. Ze komen dan vaak met niet onderbouwde one-liners of roepen maar iets dat ze op tv hebben gehoord, zo is mijn ervaring. Feiten doen niet meer ter zake, want het is een emotie die opspeelt, een emotie vóór de Palestijnen en tégen Israël.
Maar de Bijbel zegt heel wat anders
Nog voordat Israël bestond heeft God al tegen Abraham, de eerste aartsvader van dat volk, het volgende gezegd: “Ik (God) zal zegenen wie u (Abraham) zegent, en wie u vervloekt zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend zijn” (Gen.12:3). Hier zien we ook waarom God het volk Israël uitgekozen heeft, want God wilde dat dit volk de wereld tot zegen zou zijn. Helaas is dat nooit echt gelukt, al zien we daar soms wel glimpen van.
Tegelijk zien we dat wie Abraham, en daarmee Israël, zou zegenen, dat God ook hen zou zegenen. En dat wie Abraham, en daarmee Israël, zou vervloeken, dat God ook hen zou vervloeken.
Israël is Gods oogappel
De profeet Zacharia noemt Israël ‘Gods oogappel’. Dat betekent niet alleen dat God Israël op het oog heeft, maar zelfs dat Hij Israël liefheeft. En zelfs dat Hij er bijzonder gevoelig voor is wanneer iemand zich tegen Israël keert.
De Bijbel staat vol met teksten waaruit blijkt dat Israël het volk van God is. God noemt dat volk zelfs ‘zijn vrouw’, ondanks Israëls ontrouw, waarvoor God het volk bestraft heeft door wereldwijde verbanning. Toch heeft Hij het volk lief met ‘eeuwige liefde’ (Jer.31:2). Die eeuwige liefde is ook een van de redenen dat God het volk vanuit alle uithoeken van de wereld weer verzameld heeft in het land dat Hij aan dat volk beloofd had. God heeft dat diverse keren in de Bijbel laten opschrijven. Lees maar eens Ezechiël 36, waar nauwkeurig staat wat we al jaren in en rondom Israël zien gebeuren. Het is een getuigenis voor de wereld dat God zijn woord laat uitkomen!
Dat betekent overigens niet dat we het altijd maar met Israël eens moeten zijn. Dat zijn we immers ook niet met veel beslissingen van onze eigen regering… Maar wel dat we met liefde en respect met Israël en de Joden omgaan.
Waar God met liefdevolle woorden spreekt over Israël, doet Hij dat met boze woorden over hen die Israël het kwade toewensen. Hij zegt in de Bijbel dat Hij de vijanden van Israël zal vernietigen. Zorg er dus voor dat je geen vijand van Israël wordt! Maak de goede keuze en kies daarbij voor de waarheid van de Bijbel. En let op de leugens die Israëls vijanden als waarheid proberen te verkopen.
En toch. Toch mogen, moeten we bidden voor de vijanden van Israël. Ook dat is een Bijbelse opdracht. We moeten kiezen voor Israël en voor hen bidden, maar ook voor hen die verblind zijn door een duivelse haat tegen Gods oogappel. Gebed is een krachtig wapen, zowel voor Israël als voor Israëls vijanden, om tot vrede te komen, tot het leren kennen van God en Jezus, de Vredevorst.
Gepubliceerd 6 augustus 2024