24 juni 2025
In de nacht van 12 op 13 juni 2025 is Israël met een grote raketaanval op Iran een oorlog begonnen. Het doel was om de Iraanse pogingen om een kernwapen te maken tot stilstand te brengen. Nog maar kort daarvoor hadden de inlichtingendiensten gemeld dat Iran al heel dichtbij de realisatie van een kernwapen was gekomen. De verwachting was dat dit binnen een maand tot een paar maanden gereed kon zijn. Ook het Internationaal Atoom Energie Agentschap kwam met een vergelijkbare melding. Die IAEA probeert zo goed en zo kwaad als het gaat om toezicht te houden op de atoomontwikkelingen in de wereld, ook in Iran. Maar dat land werkt niet graag mee aan het verstrekken van dergelijke informatie of de controles van inspecteurs. Het hield stug vol dat hun atoomprogramma uitsluitend was om middels kernenergie elektriciteit te kunnen opwekken.
De Iraanse atoomambities
Al vele decennia wordt in Iran aan een kernenergieprogramma gewerkt. En al net zolang probeert het Westen grip te houden op die ontwikkelingen. Dat is met het doel om de verspreiding van kernwapens tegen te gaan (non-proliferatie). Al teveel landen hebben de beschikking over kernwapens. Niemand zit erop te wachten dat daar nog weer een land bij komt.
In Iran is echter een regime aan de macht, dat voor zichzelf een hoofdrol ziet weggelegd in het Midden-Oosten. Een kernwapen zou die ambitie grote kracht bijzetten. Het is echter zeer tegen de wens van veel andere landen in de wijde regio. Met name Saudi-Arabië en Turkije streven ook naar de macht in het Midden-Oosten.
Al vele jaren wordt in Iran daarom in het geheim, of althans zo geheim mogelijk, gewerkt aan een kernbom. Velen beweren dat het nog jaren zou duren voordat dit realiteit zou zijn. Maar je kunt je afvragen of je met maatregelen hiertegen moet wachten tot je voor een voldongen feit staat, zoals inmiddels ook met Noord-Korea is gebeurd.
Het IAEA is de organisatie die dit in de gaten moet houden. Maar de tegenwerking van Iran was altijd groot. Het leidde tot een behoorlijk sanctiepakket aan maatregelen uit het Westen, dat inmiddels al vele jaren van kracht is. Die maatregelen zijn bedoeld om Iran aan de onderhandelingstafel te krijgen en te houden.
Er werd jarenlang onderhandeld en door Iran getraineerd. Openheid over zijn atoomprogramma was altijd ver te zoeken. Daarbij kwam de IAEA erachter dat Iran ondergrondse opwerkingsfabrieken had, waar ze het uranium vele malen verder verrijkten dan nodig was voor kernenergie. Zo waren er veel meer signalen die erop wezen dat Iran duidelijk bezig was met de ontwikkeling van kernwapens. En het land was daar al heel ver mee, met hulp van tientallen atoomwetenschappers.
Iran en Israël
In de 60-70er jaren van de vorige eeuw was de verstandhouding tussen Iran en Israël goed. Maar het bewind van de sjah van Iran werd in 1979 door een volksopstand omvergegooid. De beruchte ayatollah Khomeini kwam aan de macht. Iran kreeg een regime met een sterk islamistisch karakter. De geestelijkheid kreeg het voor het zeggen, waarmee de islam een enorme invloed op de politiek van het land kreeg.
De goede banden met Israël en het Westen waren vanaf 1979 ineens verdwenen, zeker sinds de Golfoorlog van 1991. Het keerde zelfs om tot een grote vijandigheid, gericht tegen de VS, maar met name tegen Israël. In Iran vonden de geestelijk leiders op basis van de islam dat de staat Israël geen bestaansrecht had.
In Iran wordt ook niet gesproken over Israël, maar over de ‘zionistenstaat’. Ayatollah Ali Khamenei heeft Israël al eens een ‘kankergezwel’ genoemd, dat verwijderd moet worden. Ook ontkent de geestelijkheid in Iran de holocaust, zoals door veel moslims (ook in Nederland) gebeurt, of er wordt gezegd dat de holocaust nog afgemaakt moet worden.
In de tachtiger jaren van de vorige eeuw begon Iran openlijk een aantal islamitische groeperingen rond Israël te steunen. Dat gebeurde niet alleen met Hezbollah in Libanon, maar ook met Palestijnse groeperingen als Hamas. Met steun van Iran ontwikkelden zij zich tot notoire terroristische organisaties. Zij hadden tot doel om Israël te raken door aanslagen en aanvallen. De gevolgen van die Iraanse steun kwam tot een dieptepunt op 7 oktober 2023, toen Hamas een slachting aanrichtte in Israël.
Ook de Houti’s in Jemen horen bij de proxy’s van Iran, waarlangs Iran aanvallen op Israël kan uitvoeren. Zo voorkomt Iran een rechtstreekse aanval en kan het toch Israël raken.
De VS en Iran
Onder diverse Amerikaanse presidenten werd er geprobeerd om Iran via onderhandelingen te laten afzien van zijn kernwapenambities. Met veel politiek gekonkel, met pappen en nathouden werd Iran steeds weer naar de onderhandelingstafel geroepen, om tot een overeenkomst, een deal te komen. Maar steeds weer ging Iran gewoon door met z’n kernwapenprogramma. Terwijl de politici onderhandelen over afschalen van Irans kernwapenambities, gingen de atoomgeleerden en technici gewoon door met optimaliseren van hun installaties en het steeds verder verrijken van uranium, in steeds dieper onder de bergen gelegen schuilplaatsen.
Uiteindelijk kwam er een deal in januari 2016 onder de democratische president Obama. Het handelsembargo van het westen werd aanzienlijk afgeschaald.
Toen werd Donald Trump de nieuwe president van de VS. Hij had totaal geen vertrouwen in deze westerse JCPOA-deal met Iran en haalde er een grote streep doorheen. Ook voerde hij het handelsembargo weer in. Europa en andere landen stonden op hun achterste benen. Trump werd beticht van verraad en hoog spel.
Daarna werd Joe Biden president en werden weer pogingen gedaan om de atoomdeal met Iran nieuw leven in te blazen. Vanwege allerlei gebeurtenissen, niet in het minst de Hamas-aanval op Israël, is daar weinig van terecht gekomen. De sancties tegen Iran werden wel verzwaard.
Tijdens de verkiezingscampagne van Trump en Biden in 2024 deed Iran pogingen om dit via hacks te beïnvloeden. Ook werd door Iran een moordaanslag op Trump voorbereid. Zowel Trump als Biden zagen het regime in Iran als een direct en groot gevaar.
Tegelijk zag het bewind in Iran in Donald Trump een grote dreiging, wat hen ertoe aanzette om het kernwapenprogramma te versnellen.
Onderzoek door het Atoomagentschap
Het IAEA heeft op 3 maart 2025 en op 9 juni 2025 verklaringen uitgegeven, waaruit naar voren komt dat Iran druk bezig was om hoog-verrijkt uranium te produceren. Het rapport van 9 juni stelt dat Iran toen inmiddels zo’n 400 kg hoog-verrijkt uranium klaar had (60% verrijkt). In maart was dat nog 275 kg.
Ondanks aandringen van het IAEA heeft Iran hiervoor geen verklaring gegeven. Ook spelen nog andere problemen op atoomgebied een rol, waarbij Iran evenmin met uitleg komt. Het IAEA heeft dan ook verklaard dat ze zich erg ongerust maken over de atoomambities van Iran. Want er waren ook aanwijzingen gevonden dat Iran al uranium verrijkte tot zelfs 87%, bijna hoog genoeg voor een kernbom.
Voor de toepassing van kernenergie is geen hoog-verrijkt uranium nodig. Daarvoor volstaat een verrijking tot pakweg 5%.
Het IAEA gebruikt voorzichtige (politieke) bewoordingen om Iran te bewegen om mee te werken aan de IAEA—onderzoeken en opening van zaken te geven. Het IAEA vermeldt dan ook eufemistisch in haar rapport dat het ‘niet kan bevestigen dat Irans atoomprogramma alleen voor vredesdoeleinden is’.
De rapportages van het IAEA, samen met de informatie van diverse veiligheidsdiensten, en Irans gepronk met grote ondergrondse opslagruimtes voor zware raketten, heeft Israël ertoe gebracht om op 13 juni 2025 een aanval op Iran uit te voeren. De kans dat Iran al op korte termijn een kernwapen zou kunnen maken moest onmogelijk gemaakt worden. Het werd simpelweg veel te gevaarlijk voor Israël, omdat Iran immers tot doel heeft om Israël van de kaart te vegen.
De olifant in de kamer
Sindsdien beheerst de strijd tussen Israël en Iran het nieuws. Overal zijn talkshows, waar alles tot achter de punt en komma geanalyseerd wordt. Speciale bulletins kwamen op tv toen ook Trump en de VS zich ermee gingen bemoeien en ‘bunkerbusters’ (speciale diepteraketten) lieten vallen om diep gelegen ondergrondse atoomfaciliteiten te kunnen raken.
Iedereen sprak over de-escalatie, over hoe landen en regeringen met elkaar omgaan en over hoe je dit probleem nu weer tot normale proporties terug kunt brengen. Velen spraken erover dat de onstabiliteit in de regio zou zijn toegenomen, of over de kans dat alles zelfs in een stroomversnelling zou kunnen escaleren.
Maar niemand sprak over de eigenlijke oorzaak van het probleem. Niemand legde de vinger op de zere plek. Niemand sprak over de reden waarom Iran Israël van de kaart zou willen vegen. Men sprak liever over Israël die juridische grenzen overgestoken zou zijn en illegaal bezig is als agressor. Ook de VS en Trump kregen een veeg uit de pan. GroenLinks/PvdA willen Israël zelfs hun mogelijkheid tot verdediging ontzeggen. Ze hebben daar geen idee over die feitelijke oorzaak…
Na de aanval met bunkerbusters door de VS wist men zelfs in een anderhalf uur durende uitzending van Buitenhof, met allerlei gasten en insprekers, zorgvuldig te vermijden waar het nu eigenlijk om draait…
Want er is maar 1 dieper liggende oorzaak. En die oorzaak is de aanleiding tot alle ellende in het hele Midden-Oosten, ook in de Gazastrook. Maar in de tv-uitzendingen van journaals en talkshows werkt die oorzaak als de olifant in de kamer. Hij is levensgroot aanwezig, maar niemand ziet hem of wil het erover hebben.
Wat is dan die olifant?
Die olifant is ‘religie’, of beter gezegd de islam en zijn houding tegenover Joden en Israël. De islam presenteert zich vaak als een religie van vrede. Maar als je wat beter gaat kijken dan blijkt dat helemaal niet zo te zijn. De islam is er in principe op uit om de hele wereld in zijn macht te krijgen, goedschiks of kwaadschiks. Vaak gaat dat met veel geweld gepaard, wat we kunnen zien aan de vele aanslagen en de vele moslim-terreurorganisaties.
Het zijn vooral de Joden die het slachtoffer zijn van de islam. In veel landen durven Joden al niet meer met een keppel of een davidsster te lopen. Scholen en synagoges moeten overal bewaakt worden, ook in Nederland. De moslim-jodenjacht op Maccabi-Tel-Avivsupporters door moslimjongeren spreekt boekdelen, want het religieuze besef dat Joden en ook christenen ver ondergeschikt zijn aan de islam krijgen kinderen al jong mee.
In Iran is de islamistische geestelijkheid zelfs aan de macht. De regering in Iran heeft zich al meermaals uitgesproken dat Israël van de kaart geveegd moet worden. Ze hebben er zelfs een jaartal aan geknoopt: in 2041 moet dat doel gehaald zijn.
Tegelijk zit Iran achter al die terreurgroeperingen als Hezbollah, Hamas en de Houthi’s, die voor Iran vaak de hete kolen uit het vuur halen. Toen in 1948 de staat Israël is opgericht werd dat binnen de islam gezien als een enorme blamage voor Allah. Dat probleem moest opgelost worden. Vandaar de aanval op Israël direct na de oprichting, en al die aanvallen op Israël in de jaren daarna. Net als al die zelfmoordaanslagen en raketten op Israël, vooral vanuit Gaza. En als Israël zich verdedigen wil, krijgt het land ook nog de schuld van alle ellende in de schoenen geschoven.
Uiteindelijk maakt iedereen een keuze…
De media zijn er heel goed in om anti-Israël geluiden te versterken en om pro-Israël geluiden te dempen. Het publiek heeft echter een enorm gebrek aan kennis over de problematiek en laat zich gemakkelijk meeslepen in de anti-Israël-waan van de dag. Ook de strijd tussen Iran en Israël zal zich op die manier uiteindelijk toch weer tegen Israël keren. Je ziet het al heel duidelijk bij de anti-Israël-motie van GroenLinks/PvdA.
Maar Israël is nog altijd het volk van God en een deel daarvan woont in het door God aan hen beloofde land. Maar de wereld weigert het te zien en manoeuvreert zichzelf zo in een situatie die op een dag in de nabije (!) toekomst zal leiden tot een massale aanval op Israël. En de hele wereld zal het goedkeuren…
Gelukkig zullen gelovige christenen dat niet gaan meemaken!
Op de hoogte blijven, of reageren? Klik hier!