2 september 2023
De trouwbelofte tussen God en het volk Israël
Toen het volk Israël aan de oevers van de rivier de Jordaan stond, na hun uittocht uit Egypte, was Mozes hun leider. Mozes had van God te horen gekregen wat hij het volk moest voorhouden, zodat ze aangespoord werden om zich aan de regels te houden die hoorden bij het verbond tussen God en het volk. Israël had toen beloofd om zich aan die regels te zullen houden. Ze waren onderdeel van de trouwbelofte tussen God en zijn volk.
Het volk moest kiezen tussen zegenbeloften, als ze zich aan de trouwbelofte zouden houden, of strafbeloften, wanneer ze dat niet zouden doen. Een van de strafbeloften die Israël te wachten zou staan, wanneer ze zich niet aan de afspraken met God zouden houden, was deze:
Deut.28:63-66 (…) U zult worden weggeruk uit het land dat u in bezit zult nemen, want de HEER zal u uiteenjagen en onder alle volken verstrooien, tot in de verste uithoeken van de aarde. (…) Denk niet dat u bij die volken op adem kunt komen of een plek krijgt om te rusten. De HEER zal u daar in angst laten leven en u, met doffe ogen, een kwijnend bestaan laten leiden. U zult er voortdurend op uw hoede moeten zijn, want u zult uw leven niet zeker zijn en dag en nacht het ergste vrezen.
De strafbelofte van Israëls wereldwijde verstrooiing, maar toch is er hoop
In Deuteronomium 30 vat Mozes het verbond tussen God en Israël nog een keer samen. Mozes begint echter met woorden van God die er geen twijfel over laten bestaan dat het volk zal afdwalen van Gods regels. Toch klinkt er hoop in door:
Deut.30:1-3 (…) wanneer u ten slotte, door de HEER, uw God, uiteengejaagd en verstrooid onder alle volken, daar lering uit getrokken hebt en samen met uw kinderen naar de HEER, uw God, terugkeert en Hem weer met hart en ziel gaat gehoorzamen, (…) dan zal de HEER, uw God, in uw lot een keer brengen: Hij zal zich over u ontfermen en u, na u eerst verstrooid te hebben, weer uit al die landen bijeenbrengen.
In vers 1 zegt God dat Hij het volk uiteengejaagd en verstrooid zal hebben onder alle volken. Dat kan alleen maar betrekking hebben op de tijd van de Romeinen. Zij hebben het volk Israël, de Joden, als slaven verkocht naar alle windstreken. Vele anderen zijn gedood of gevlucht. Overal bleef nadien de vervolging, en vele miljoenen Joden zijn al ver voor de Tweede Wereldoorlog vermoord.
Niet alleen verstrooiing, ook is er dan al de belofte van terugkeer
Maar Mozes zegt ook dat God daarna het volk weer uit al die landen bijeen zal brengen, zelfs vanuit de verste uithoeken van de wereld:
Deut.30:4-5 Zelfs al zijn sommigen verbannen naar het eind van de wereld, de HEER, uw God, zal u terughalen en weer bij elkaar brengen. Hij zal u terugbrengen naar het land dat uw voorouders ooit bezaten en het u weer in bezit geven.
Tijdens de ballingschap van Israël naar Babylonië bleef het volk daar wonen. Ze hadden toen immers via de profeet Jeremia gehoord dat die ballingschap 70 jaar zou duren. Daarna zouden ze weer terugkeren, zo had God beloofd. Zie voor die nauwkeurig uitgekomen profetie de pagina Daniël, Jeremia en de profetie van de 70 jaren ballingschap.
Tijdens de ballingschap in Babel zijn de Joden niet verspreid geraakt over de hele wereld. Dat gebeurde pas na de Romeinse ballingschap. En het is nog maar sinds een paar eeuwen dat Joden vertrokken naar Amerika of Australië. Ook dat kwam weer vanwege de vervolgingen in met name Europa. Zo kwam Gods voorspelling nauwkeurig uit dat ze verbannen zouden worden naar het eind van de wereld.
Maar Gods voorspelling ging verder. Hij beloofde hen uiteindelijk terug te halen naar het land Israël. Daarbij zou het niet uitmaken waar ze dan op de wereld zouden wonen.
God herhaalt zijn belofte van terugkeer
Op vele plaatsen in de Bijbel laat God weten dat zijn verbannen volk eens zal terugkeren naar het land Israël. Profeten als Jesaja, Jeremia, Ezechiël, Daniël, Zacharia en nog anderen voorspellen allemaal dat het volk Israël niet voor altijd verspreid over de wereld zal wonen. Ze voorspellen dat er een tijd komt dat God het zal terughalen. Dat God hen zal terugbrengen naar het land van zijn belofte. Want in het verre verleden had God het land Israël beloofd aan het nageslacht van de aartsvaders Abraham, Isaak en Jakob.
De profeet Amos was een van die profeten die deze terugkeer voorspeld hebben:
Amos 9:14-15 Ik zal het lot van mijn volk Israël ten goede keren. Zij zullen hun verwoeste steden herbouwen en erin wonen, ze zullen wijngaarden planten en de wijn ervan drinken, ze zullen tuinen aanleggen en de vrucht ervan eten. Ik zal hen terugplanten in hun grond, en zij zullen niet meer worden weggerukt uit het land dat Ik hun heb gegeven – zegt de HEER, jullie God.
Zo staan er vele vergelijkbare voorspellingen in de Bijbel. En die voorspellingen zien we al vele tientallen jaren voor onze ogen uitkomen. In 1948 is het land van Gods belofte weer officieel in bezit gekomen van Israël, Gods volk.
De terugkeer van Gods volk ging met veel strijd gepaard
Maar al vele decennia daarvoor kwamen Joden overal vandaan naar het land Israël, om daar te gaan wonen. Ze wilden het land in ontwikkeling brengen en er een goede toekomst opbouwen. Er kwam echter steeds meer tegenwerking van in het land wonende Arabieren. Ook de Britse overheid, die daar de zeggenschap had, probeerde steeds meer om te voorkomen dat Joden het land in kwamen. Vele Joden moesten noodgedwongen terugkeren naar Europa. Daardoor kwamen tijdens de Tweede Wereldoorlog nog meer Joden om het leven, die aanvankelijk naar Israël wilden.
Na de Tweede Wereldoorlog hadden de Verenigde Naties geen andere keus dan om het Joodse volk toe te staan een eigen staat op te richten. Maar de omringende Arabische landen dreigden al om dat met een oorlog te voorkomen. Ze voegden de daad bij het woord toen in mei 1948 de staat Israël werd uitgeroepen. Met een overmacht aan wapengekletter tegen een armzalig bewapend Israël gebeurde er een wonder. Gods wonder. Want Israël won deze oorlog, waarbij de Joodse milities soms zomaar totaal verlaten steden binnen konden lopen.
De gevolgen van deze oorlog zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar en regelmatig in het nieuws. Want vanwege deze oorlog zijn veel Arabieren die in het land woonden, over de grens van het aan Israël toegewezen gebied gevlucht, naar wat tegenwoordig de ‘westelijke Jordaanoever’ heet. Het is het gebied waar de wereld een Palestijnse staat wil realiseren.
Maar God zegt in zijn beloften over Israël dat dit het land is dat Hij aan het volk Israël beloofd heeft. Daarom zal er nooit een ‘tweestatenoplossing’ komen. God heeft het hele land aan Israël beloofd, en ooit op dag zal dat realiteit zijn. Hoe dat zal gaan, en wat de gevolgen dan zullen zijn, dat zal de toekomst uitwijzen.
Over de vervulling van al die terugkeer-profetieën is nog veel meer te vertellen. Die profetieën zijn vandaag nog maar voor een deel vervuld. De volledige vervulling ervan ligt nog in de toekomst. In het boek worden deze profetieën veel verder uitgewerkt. Ook wat betreft de verschillende fasen van die vervulling.