Trump, Poetin, en vrede voor Oekraïne?

18 februari 2025 (update 13 maart 2025)

Al drie jaar lang is er een oorlog aan de gang in Oekraïne. Rusland viel Oekraïne binnen op 24 februari 2022. Het doel was om heel Oekraïne weer terug te brengen in de Groot-Russische natie. Het liep anders.

Oostelijk Oekraïne

Het is Rusland vooralsnog alleen gelukt om het oostelijke deel van Oekraïne te veroveren. Hier woonden al vele Russen, die er wel voor voelden om weer bij hun moederland gevoegd te worden. Dat speelde Poetin de kaart.

Inmiddels heeft Rusland dat deel geannexeerd en formeel bij Rusland gevoegd. Maar veel verder komt het Russische leger niet. Dat ligt enerzijds aan de inzet van de Oekraïners en de steun die zij krijgen vanuit het Westen. Anderzijds blijkt ook dat het Russische leger niet in staat is om veldslagen te winnen. Hun bewapening is niet toereikend en het moreel van de manschappen is laag. Er vielen dan ook tienduizenden doden aan Russische kant.

Een instabielere wereld

Al die doden hebben het Russische leger verzwakt. Rusland probeert dat aan te vullen door ongetrainde jonge mannen en gevangenen in te zetten. Zij krijgen een geweer in de handen gedrukt en fungeren zo als schietschijven voor het Oekraïense leger. Maar ook zet Rusland soldaten in uit Noord-Korea. Poetin heeft een deal gesloten met Kim-Jong-Un, die rijkelijk beloond wordt voor zijn soldaten. Maar ook die soldaten blijken binnen het Russische leger nauwelijks te functioneren en velen sneuvelen. Wel heeft dit gezorgd voor meer zelfvertrouwen bij de Noord-Koreaanse dictator.

De band tussen Rusland en Iran is goed. Iran levert veel wapentuig aan het Russische leger, met name drones, die ingezet worden voor bomaanslagen, ook op burgerdoelen.
Inmiddels heeft Oekraïne te horen gekregen dat de steun vanuit de VS aanzienlijk verminderd wordt. Amerika wil geen geld meer steken in een oorlog die Oekraïne niet winnen kan en die iedere dag weer zoveel slachtoffers eist.

Rusland, Noord-Korea, Iran en nu ook de VS, ze maken de wereld er niet beter op, niet veiliger.

Trump aan de macht

Sinds 20 januari 2025 is Donald Trump de nieuwe president van de VS. Zijn adagium is ‘America First’. Hij wil de VS weer de economische grootmacht maken die het ooit was (MAGA). In die zin lijkt hij op Poetin, die van Rusland weer het land wil maken dat het in de vorm van de Sowjet-Unie ooit was.

Voordat Trump aan de macht kwam liet hij al doorschemeren dat hij ervoor wilde zorgen dat er een einde zou komen aan de oorlog in Oekraïne. Ook In Europa willen we dat, maar dan door Oekraïne zo te blijven steunen dat verloren grondgebied weer terug te winnen zou zijn. Dat dit een illusie is wil Europa niet echt inzien, al was het maar om Oekraïne hoop te blijven geven. Tegelijk steunt ook Europa dat land met de nodige wapens en munitie.

In de VS is de meer idealistische regering Biden nu afgelost door de meer realistische regering Trump. En Trump wil nu zijn belofte inlossen dat er een einde komt aan de oorlog in Oekraïne. Trump houdt niet van wollig taalgebruik en zegt gewoon waar het op staat. Dat heeft veel kiezers in de VS aangesproken. Trump heeft een agenda die hij uitgevoerd wil krijgen. Hij vindt het niet relevant om aardig gevonden te worden en communiceert daarom op een manier die politci niet aanspreekt, maar wel voor iedereen duidelijk is. Dat heeft Europa en zeker ook Oekraïne gemerkt, toen Trumps diplomaten hun toespraken hielden rondom de veiligheidsconferentie in München. Er ging een schok door Europa, vooral toen ook de deelname van de VS aan de NAVO ter discussie gesteld werd.

Een slaperig Europa wordt wakker

De signalen dat Trump in de VS weer aan de macht zou komen waren er al veel langer. Ook de agenda van Trump was geen verrassing. Toch reageerde Europa met sussende woorden. Het zou allemaal wel meevallen. We zijn toch goede vrienden van de VS? Zo werd er in de politieke bubbel binnen Europa gedacht. Maar die bubbel is inmiddels in duizend stukken gebarsten.

VS-ministers Hegseth en Vance lieten in klare taal weten dat de geldkraan vanuit de VS naar Europa dichtgedraaid zou worden. Het was tijd voor Europa en Oekraïne om zelf de broek te gaan ophouden. Dat gold ook voor de Amerikaanse deelname aan de NAVO. Amerika wilde hun geld liever binnen de eigen grenzen inzetten. Tegelijk wilde Trump voorkomen dat er teveel dollars uit de VS weg zouden vloeien door de ongeremde import van producten uit het buitenland. ‘Tariff’ zou zijn lievelingswoord zijn.

Een einde aan de oorlog in Oekraïne

Oorlog kost gigantisch veel geld. En als de strijd gestaakt is, komt nog de wederopbouw. Dat geldt ook voor de oorlog in Oekraïne en Trump wil daar een einde aan maken. Defensieminister Hegseth had daarom de boodschap dat Rusland het veroverde grondgebied mocht houden, in ruil voor vrede. De VS zou zich grotendeels terugtrekken, vooral ook financieel. Europa stond buitenspel en ook Oekraïne is niet betrokken bij de vredesonderhandelingen en mag geen lid van de NAVO worden.

Trump heeft telefonisch overlegd met Poetin, en Hegseth en Vance hebben de contouren van die vrede al ingetekend. Zo zal Trump allicht een einde aan de oorlog weten te maken, maar is het de vraag of de wereld er veiliger door wordt. De leider van Rusland heeft nu gemerkt dat oorlog zijn doelen dichter kan brengen. En nu Trump ook nog de NAVO de maat heeft genomen zal Poetin vast goed geslapen hebben.

Er zal nu in Saoedi-Arabië overleg gevoerd worden over de vrede in Oekraïne. Die vrede zal via een ontmoeting tussen Trump en Poetin moeten worden getekend. Zowel Trump als Poetin zullen dit als een overwinning vieren. Trump als de vredestichter en geldbespaarder, die daarmee ook levens van soldaten spaart. Poetin als de man die de Oekraïners een lesje heeft geleerd en grondgebied heeft toegevoegd aan het Russische imperium.

Bijbelse gevolgen

Bovenstaande analyse zou zomaar in een willekeurige krant kunnen staan. Maar het staat op deze website die over de Bijbelse Eindtijd gaat. Dat is niet voor niets. Artikelen in de meeste kranten houden geen rekening met hoe God naar al die menselijke beslissingen en handelingen kijkt, of hoe die passen in zijn grote plan. Dat geldt niet alleen voor artikelen over de oorlog in Oekraïne, maar zeker ook over de strijd tussen Israël en Hamas, Hezbollah en Iran.

Een geforceerde vrede in Oekraïne zorgt ervoor dat oostelijk Oekraïne bij Rusland wordt ingelijfd. Feitelijk wordt daarmee de annexatie geaccepteerd. Daarmee is Magog een stap dichterbij gekomen.

Door de oorlog was de band tussen Rusland en Iran al verder versterkt en ook de band tussen Rusland en Turkije is verstevigd. Daarnaast is de Russische economie vanwege de oorlog in Oekraïne overgegaan naar een oorlogseconomie. Veel staat daarbij in het teken van de productie van wapens en voertuigen, terwijl ook andere ontwikkelingen t.b.v. de oorlogsvoering opgevoerd zijn.

Dit laatste aspect wordt bij het tekenen van de vrede, wellicht zonder aanwezigheid van Oekraïne zelf, waarschijnlijk over het hoofd gezien. Toch zal in de nabije toekomst blijken dat Rusland zijn leger weer enorm aan het opbouwen is. Dat zal in Europa tot de nodige spanningen gaan leiden, maar ik denk dat Europa niet het aanvalsdoelwit van Rusland zal zijn, ook niet de Baltische staten.

De opbouw van de Russische strijdmacht zal over niet al te lange tijd allicht een ander direct doelwit hebben. Dat doelwit ligt in het Midden-Oosten. De profetie van Ezechiël 38 komt razendsnel dichterbij…

Laten we waakzaam blijven en de krant in het licht van de Bijbel lezen!